Eggs and Bacon ?

A wife was making a breakfast of fried eggs for her husband when suddenly, her husband burst into the kitchen:

”Careful”, he said, “CAREFUL! Put in some more butter! Oh my GOD! You're cooking too many at once. TOO MANY! Turn them! TURN THEM NOW! We need more butter. Oh my GOD! WHERE are we going to get MORE BUTTER? They're going to STICK! Careful ... CAREFUL! I said be CAREFUL! You NEVER listen to me when you're cooking! Never! Turn them! Hurry up! Are you CRAZY? Have you LOST your mind? Don't forget to salt them. You know you always forget to salt them. Use the salt. USE THE SALT! THE SALT!! "

The wife stared at him.

”What in the world is wrong with you? You think I don't know how to fry a couple of eggs?”

The husband calmly replied:”Nah! I just wanted to show you what it feels like when I'm driving with you seated next to me.”

Service Militaire...

Lettre au ministre de la Défense
(véridique; cette lettre date d'avant la suppression du service militaire).

Monsieur le Ministre de la Défense Nationale,

Permettez-moi de prendre la respectueuse liberté de vous exposer ce qui suit, et de solliciter de votre bienveillance l'appui nécessaire pour obtenir une démobilisation rapide.

Je suis sursitaire, âgé de 24 ans, et je suis marié a une veuve de 44 ans, laquelle a une fille qui en a 25.
Mon père a épouse cette fille. A cette heure, mon père est donc devenu mon gendre, puisqu'il a épousé ma fille. De ce fait, ma belle-fille est devenue ma belle-mère, puisqu'elle est la femme de mon père.
Ma femme et moi avons eu en Janvier dernier un fils. Cet enfant est donc devenu le frère de la femme de mon père, donc le beau-frère de mon père.
En conséquence, mon oncle, puisqu'il est le frère de ma belle-mère.Mon fils est donc mon oncle.
La femme de mon père a eu a Noël un garçon qui est a la fois mon frère puisqu'il est le fils de mon père, et mon petit-fils puisqu'il est le fils de la fille de ma femme.Je suis ainsi le frère de mon petit-fils, et comme le mari de la mère d'une personne est le père de celle-ci, il s’avère que je suis le père de ma femme, et le frère de mon fils.
Je suis donc mon propre grand-père.
De ce fait, Monsieur le Ministre, ayez l'obligeance de bien vouloir me renvoyer dans mes foyers, car la loi interdit que le père, le fils et le petit-fils soient mobilisés en même temps.
Dans la croyance de votre compréhension, veuillez recevoir, Monsieur le Ministre, l'expression de mes sentiments les meilleurs…

Merci à Benoit, t'as toujours de bonnes histoires, envoies !

Voor de hollandse grapjassen, hier een snelle vertaling...

Deze man schrijft een brief aan het ministerie van defensie : (waargebeurd)

Ik ben een jongeman van 24 getrouwd met een weduwe van 44, die een dochter van 25 heeft. Mijn vader is met dit meisje getrouwd. Hierdoor is mijn vader m’n schoonzoon geworden. Teveneens is mijn stiefdochter mijn schoonmoeder omdat ze de vrouw van mijn vader is.

Mijn vrouw en ik hebben in januari een zoon gekregen. Dit kind is dus een broer van de vrouw van mijn vader, dus een zwager van mijn vader. De consequentie hiervan is dat mijn zoon mijn oom is aangezien hij de broer van mijn schoonmoeder is.

De vrouw van mijn vader heeft met kerstmis een zoon gekregen, die zowel mijn broer is omdat hij de zoon van m’n vader is, eveneens mijn kleinzoon want hij is de zoon van de dochter van mijn vrouw.

Zo ben ik dus de broer van mijn kleinzoon en aangezien de man van de moeder van iemand de vader van deze persoon is ben ik dus de vader van mijn vrouw en de broer van mijn zoon. Ik ben dus mijn eigen grootvader.

Door deze omstandigheden begrijpt u Mijnheer de Minister, dat ik niet in militaire dienst kan aangezien de wet verbied om tegelijkertijd zowel vader, als zoon als kleinzoon in dienst te nemen. Hoogachtend…

Slim Fast...nou dat moet ik nog zien !

Ik probeer al jaren zo'n 15 à 20 kilo kwijt te raken, (vind ze iedere keer weer terug...) ik hoor ze hier al zeggen, die is gek, maar toch, en zeker nu de lente er weer is, en de fijne zomerjurkjes de kast weer uitkomen...








Toch voor dat het zover is (jaja, we gaan nog wel eens trouwen!) ik wil hem dit niet aan doen...

Als ik weer zo'n bui heb (oh ik ben zo dik, oh ik moet eens afvallen) dan kijk ik even naar deze foto's, dan moet ik er weer om lachen.

Zonde van de taart ! TAART ? Wie zei er Taart ? Taart jij zelf !

ps Kan wel merken dat het maandag is (en MANdag bij John, komt i weer met goddelijke vrouwen naar voren, nou dan kan je wel aan de slimfast !)

HAPPY BIRTHDAY Janneke en Joris !!!

Een dikke zoen aan mijn (één van de 5 !) petekind, Janneman, maak er iets moois van,

ik hou van je !

Van harte gefeliciteerd, dikke kus aan Joris, ons gekkebekketrekkelieve buuvkind.

De badkuip dementie test!

Tijdens een bezoek aan een verpleeghuis vraagt een bezoeker aan de directeur wat het criterium is, om een patiënt opgenomen te krijgen.

Wel, zei de directeur, we vullen een badkuip met water, dan krijgt de patiënt een theelepel, een theekop en een emmer.
Dan vragen we hem/haar om de badkuip leeg te maken.

Oh, ik snap het al zei de bezoeker, een normale persoon gebruikt de emmer omdat die groter is dan een theelepel of een theekop.

Nee, antwoordde de directeur, een normale persoon zou de stop uit de badkuip trekken.

Had U liever een bed bij het raam of in het midden van de kamer?

World Trade Center

Let's all remember, Oliver Stone's WORLD TRADE CENTER, coming soon, you can watch the trailer here.

Dans la série "il est bô Kiko" voilà "La mariée était très belle"

La météo n’était pas au rendez-vous ce matin là. Pour le mariage de Nicolas, le frère de Philippe, ce Samedi 20 mai dernier une tempête s’abattait sur l’ouest Parisien, on ne pouvait pas imaginer pire. Un vent terrible qui a fait tomber un des peuplier à côté de l’appartement où nous dormions, une pluie à ne pas pouvoir regarder dehors, nous avions les larmes au yeux pensant très fort à la mariée car pour le plus beau jour de sa vie les nuages se bagarraient au-dessus de nos têtes à qui le plus fort.

La cérémonie à la mairie était prévue pour 17.45 hrs, nous étions rassurés car toute la journée le soleil a essayé de balayer ce mauvais temps avec ses petits rayons par ci et par là et effectivement vers 15.30 hrs la pluie a cessée et le ciel se transformait tout doucement en lumière de fête.
Arrivés sur le parking de la mairie nous avons tous fait un grand ouf, même pas besoin d’imperméables sur nos habits festifs, le vent décoiffait tout le monde mais la température était très agréable.

« La voilà…Vanessa, elle est magnifique… », en blanc, digne de sa classe habituelle, la mariée a fait son entrée majestueuse avant de monter les quelques marches de cette petite mairie locale à Noisy le Roi. Un bouquet de pivoines roses à la main, (à cette époque de l’année que pouvait-on choisir d’autre que la reine des fleurs) et son papa de l’autre, très fier comme tout les papas le jour du mariage de leur unique fille.
Après 10 minutes de discours les « oui » ont été applaudis par toute la famille et les amis réunis dans cette petite salle et le traditionnel jet de riz était accompagné d’une pluie de pétales de roses oranges, royale comme sortie de mairie ! (Pour une hollandaise je peux le dire.)
Une haie d’hortensias roses et blancs nous accueillait au domicile des mariés, transformé pour l’occasion en un lieu de fête féerique, leur salon était un coin très cosy pour l’apéritif où le champagne coulait à flot mais très vite les invités on choisit d’aller dans le jardin car il fallait profiter de ses petits rayons de soleil qui nous avait fait tant défaut au matin.

Les enfants courraient partout, suivis d’une « Lili Clownette » très rigolotte qui a passé la soirée à leur fabriquer des animaux en ballons et chanter des chansons.

Le dîner des enfants n’était pas des moindre, brochette de saumon fumé, médaillon de volaille, pendant que nous continuions notre apéritif accompagné d’amuses-bouches très spectaculaires comme une bouché de Foie Gras entourée de Barba papa… je vous laisse imaginer, c’est succulent !

La décoration de la salle à manger (une tente décorée d’un tissu drapé) était bien sûr à la hauteur de cette fête, une décoration florale sublime, deux énormes cœurs en roses en tableau derrière la table des mariés, des vases splendides en hauteurs remplies de lierres et de pivoines en centre de table, des centaines de petites bougies sur des plateaux en miroir scintillaient toute la soirée.
Passons au menu très innovateur, goûteux, un moment inoubliable :

Tartare de Bar, Mousseux de Pomelos
Transparence de Foie Gras, Cèpes et Truffes
Picatta de Veau et Risotto de Pâtes Vinaigrette et Parmesan de truffes
Comté « affinage 24 mois »
« Fraises, fraises » Millefeuille et vin rouge, sorbet Fraises des bois
Pièce montée (très montée…)

Je ne reviendrais que sur la « Transparence de Foie Gras, Cèpes et Truffes », c’était un grand moment; le foie gras posé au fond d’un verre avec une crème chaude aux cèpes et truffes par-dessus, quelle imagination de la part du chef, il est évident qu’il va falloir essayer cette recette à la maison, je vous préviendrais quand j’aurais réussi à trouver la bonne formule !!!
Tout ce dîner extraordinaire était accompagné de vins sublimes, un vin par plat, à commencer par un Chablis, ensuite un Bergerac, le plus surprenant était le vin blanc du Jura avec le fromage, et naturellement les desserts se sont mariés avec du champagne.

Le bal c’est ouvert par « la plus belle » et son papa, le marié, Nicolas, a également valsé avec sa maman autour des tables avant de retrouver sa douce et tendre.
La piste de danse s’est vite remplie, même par les enfants, et nous avons fait la fête jusqu’à très tard dans la nuit.


Il ne me reste plus qu’à embrasser très fort les mariés,
en les remerciant de nous avoir fait vivre un grand moment de haute gastronomie et de dégustation de vin, en leur souhaitant tout le bonheur du monde avec leur deux enfants adorables, c’était une vraie réussite !

Pour plus de photos cliquez ici !

Bises, Votre grande soeur Chouchou !

PS. et le mien, il n'était pas beau le mien ?

Europese geldverspilling.

Zoals de meeste bekend bestaat binnen het Europese parlement een ingeburgerd gebruik als gevolg waarvan één maal per maand het volledige Europese parlement met alle medewerkers en een bijna complete kantoorinventaris voor enkele dagen verhuist van Brussel naar Straatsburg.
De enige reden hierachter is dat Frankrijk dit zo graag wilt. 99% van de rekening - op jaarbasis ongeveer 200 miljoen euro - wordt toch betaald door de andere aangesloten landen.
Thans heeft een aantal europarlementsleden van verschillende partijen en uit verschillende landen een actie op touw gezet om aan deze belachelijke geldverspilling een eind te maken. Zij hebben hiervoor één miljoen handtekeningen nodig zodat dit onderwerp op de agenda van de Europese commissie kan worden gezet.
Binnen 2 dagen zijn er een kleine 25000 handtekeningen binnen maar dit moeten er dus één miljoen worden. Surf daarom naar: http://www.oneseat.eu/ en zet je handtekening zodat we met zijn allen een eind maken aan deze waanzinnige geldverspilling.

Cannes, Filmfestival en Da Vinci Code

Heden ging ik met Philippe naar een klant in Cannes en wij konden het niet laten om daar gezellig met z’n tweetjes op een terrasje een snelle lunch te nuttigen. Morgen begint het filmfestival,
het 59ste Film Festival van Cannes. Je weet niet wat je mee maakt als je daar zo zit, terrasje zitten en mensen kijken is al leuk, maar dit is echt een “film” waard. We zochten de woorden om zoiets te beschrijven, van klasse tot absurd, van sjiek tot vulgair, en van “wat mooi” tot “nee, kijk daar nou…!”
Ik hou echt van Cannes, Mike schreef eens over Cannes dat het nep was maar ik ben het echt niet met hem eens. (Ja hij komt uit Amsterdam, dan kan je natuurlijk van Nice houden.) Ik heb jarenlang in Cannes gewoond in een klein 1930 stadshuisje met een “jardin de curé” zoals ze dat hier noemen, twee sinaasappelbomen en heggetjes, terrasje en een klimroos. Ik fietste de hele stad door, op en neer naar m’n restaurant, naar de markt, naar zee, naar de film…

Welke van de wereldsteden met, in alle seizoenen, zulk mooi licht, stranden, bergen op de achtergrond, luxe en kleurvolle beplantingen (Palmbomen), tussen het blauw van de zee en het azuur van de lucht, het zachte klimaat en een leven van het hele jaar door festiviteiten, congressen, vakantiegangers, wonende en werkende mensen, uitgaan, restaurants, winkels voor iedereen, luxe en “solderieën”, welke van deze wereldsteden had beter gekozen kunnen worden om ieder jaar over de 200.000 man te ontvangen voor dit enorme internationale filmfestijn.
Cannes werd beroemd door miljardairs, acteurs, schrijvers, dichters nadat de Romeinen, Napoleon en Lord Brougham zich er hadden gevestigd. Desalniettemin zijn de Provençaalse “roots” nog sterk aanwezig.

Het 1ste Film Festival was in 1946, en was de eerste grote culturele happening na de oorlog. De eerste edities waren vrij toeristisch en “mondain” en al gauw werd deze competitie serieuzer en kreeg over de jaren een economischer statuut waardoor het vandaag één van de grootste data’s is van de filmwereld, er zijn wel meer dan 30.000 film-professionelen en over de 4.000 journalisten aanwezig om dit gebeuren aan de wereld te brengen en bijna 900 filmprojecties worden bekeken door wel 200.000 bezoekers.


Palme d’Or komt natuurlijk van het wapen van Cannes en als kleine anekdote, in 1993 is de eerste Palme d’Or naar een vrouw gegaan, Jane Campion voor “The piano”.



Deze 59ste editie wordt op woensdagavond 17 mei geopend door de veel verwachtte film “DA VINCI CODE”.
en het station van Cannes was vanmiddag “packed” met fan’s van Dan Brown de auteur van het boek, Tom Hanks, Audrey Tatou en de eveneens geweldige (Franse) acteur Jean Reno. (Niet te vergeten Ron Howards, na Happy Days is deze man achter de camera gestapt en heeft al meerdere topfilms op z’n lijstje staan als “director”.) Zij kwamen gezellig met de trein uit Parijs, een speciale Da Vinci Code trein, compleet geverfd met codes en kleuren van de film.
Voor de muziekliefhebbers is hier ook een link naar de muziek van de film.
Over deze film, en vooral het boek is ook een goed debat te beginnen, hier kan je al wat beantwoorde vragen van de auteur vinden, erg interessant, wat kan een boek voor polemiek brengen.
Ik heb het met veel plezier gelezen en ik mag dat wel, zo’n boek wat je in één keer uitleest en wat vol met mysterie zit en wat is nou wel of niet waar? Deze man heeft een roman geschreven, klaar, een roman is een roman, fiction, ieder kan of mag dan geloven wat hij wil, daar ben je lezer voor.

Morgenavond gaat dus voor de 59ste maal de rode loper over de treden van het Palais de Festival in Cannes en vanuit een azuren hemel, op de eerste rang, is Leonardo Da Vinci glimlachend de toeschouwer van zijn eigen spel…

Politiek.

Als we het toch over politiek hebben, leugens, regeren (zie blog van Mike) dan is dit mopje waarschijnlijk wel bekend bij iedereen (toch leuk om weer een keer te lezen) :

Jantje vraagt aan zijn vader: « Pappa, wat is eigenlijk politiek ? »

“Jongen, dat is heel eenvoudig, kijk, ik breng het geld thuis dus ik ben het kapitalisme. Je moeder beheert het geld, dus zij is de regering. Opa ziet er op toe dat alles her ordentelijk verloopt, hij is de overheid. Het dienstmeisje is de arbeidsklasse.
Wij hebben allemaal maar één doel voor ogen namelijk jouw welzijn, daarom ben jij het volk.
Je kleine broertje die nog in de luiers loopt is de toekomst.”

Jantje denkt na en vraagt of hij er een nachtje over mag slapen.
’s Nachts wordt hij wakker omdat zijn broertje vreselijk ligt te schreeuwen en in zijn luier gepoept heeft. Omdat hij zo gauw niet weet gaat hij naar de slaapkamer van zijn ouders.
Zijn moeder slaapt zo vast, die is niet wakker te krijgen.
Hij loopt naar de kamer van het dienstmeisje en ziet zijn vader in bed met deze. Opa kijkt onopvallend toe door het raam...
Ze zijn allemaal zo druk bezig dat niemand hem ziet.
Hij besluit maar om weer te gaan slapen.

De volgende ochtend vraagt zijn vader of hij met zijn eigen woorden uit kan leggen wat politiek inhoud.

“Ja”, zegt Jantje, “het kapitalisme misbruikt de arbeidsklasse terwijl de overheid toekijkt en de regering slaapt. Het volk wordt volkomen genegeerd en de toekomst ligt in de stront...”

En parlant de rumeurs, mensonges et autres coup bas en politique voici la petite histoire de Jeannot que tout le monde doit déjà connaître mais c'est toujours amusant à relire :

Jeannot revient de l’école et demande à son père : « Papa, j’aurais besoin de tes lumières. Pourrais tu me parler de la politique ? J’ai un devoir là-dessus à rendre pour demain. »

Après un instant de réflexion son père lui répond : « Bien, je pense que la meilleure méthode pour t’expliquer tout cela est de faire une analogie avec notre famille.
Je suis le capitalisme car je nourris la famille.
Ta mère est le gouvernement car elle contrôle chaque chose.
La bonne est la classe ouvrière car elle travaille pour nous.
Toi, tu es le peuple et ton petit frère est la future génération…
En espérant que cela puisse t’aider pour ton devoir. »

« Merci papa, » dit Jeannot, « je ne comprends pas tout mais je vais y réfléchir ».

Dans la nuit, Jeannot est réveillé par les cris de son frère. Il constate que ses couches sont sales. Il se rend dans la chambre de ses parents et essaie de réveiller sa mère, sans succès.
Il remarque que la place de son père est vide. Il retrouve son père au lit avec la bonne…En désespoir de cause il retourne se coucher.

Le matin suivant, au petit déjeuner il dit à son père : « Papa, je crois que cette nuit, j’ai tout compris à la politique. »
« Excellent mon garçon, et qu’as-tu compris ? »

« J’ai appris que le capitalisme baise la classe ouvrière, tandis que le gouvernement roupille, ignorant le peuple en laissant la génération future dans la merde ! »

ANOTHER FULL MOON

There are nights when the wolves are silent and only the moon howles...

Happy Birthday !!!

Vandaag, 12 mei 2006, is de verjaardag van 3 personen uit mijn vriendenkring, Anne, Sebastien en de kleine Arnaud, zoon van Kick en Minou. Het idee om hier over te schrijven kwam eigenlijk omdat ik sinds een paar maanden John heb leren kennen via Mike en de "blog" en zijn blog "Twigtsenior" ging vandaag over een foto van zijn liefste, zijn vrouw Wendy, waarop ik meteen reageerde. Sinds ik op de blog van John kom zie ik foto's van Wendy en continu moet ik aan Anne denken (nou is dat natuurlijk vrij persoonlijk, want ik denk dat iedereen wel iemand in iemand anders ziet, en hier is het compleet vreemd aangezien ik noch John, noch Wendy persoonlijk ken, alleen van foto's. Zodra ik dus een foto van Wendy zag moest ik aan Anne denken.)
Nu komt John dus precies vandaag, op 12 mei, op de verjaardag van Anne met een foto van Wendy, dus mijn reaktie is : toeval of destiny ? (Misschien vinden jullie dat ze absoluut niet op elkaar lijken (deze foto van Anne is al een paar jaar oud, maar zolang ik het maar zie...)
In ieder geval, van harte gefeliciteerd aan mijn lieve vriendin Anne, mijn zus, de vrouw van mijn minnaar...(private joke, en die me ondertussen gedumpt heeft omdat ik zo snurkte hahaha) we hebben zo al samen een boel meegemaakt in die 20 jaar, en we zijn nog niet klaar, ik hou van je en dank je mijn vriendin te zijn voor altijd.
Aan Seb; we zijn dol op je ! Pizza-avondje, voetbal, filmpie, BBQ, feesten en muziek (wat een DJ!!!) en van alles nog wat, huilen en lachen, mijn dochter, jouw zoon, we blijven voor altijd bij elkaar, peetoom en peettante, jammer dat we nu zo ver weg wonen, en last but not least, Arnaud (tje), gefeliciteerd grote vent, je zal groot worden, dat weet ik zeker !
Ik wil zeker niet mijn hartsvriendin Fabienne vergeten, die gisteren jarig was, weer zo'n stier, daar zal zeker nog wel een appart poststuk over geschreven worden, Fabienne is mijn eerste franse vriendin, en dankzij haar is mijn frans vandaag beter dan mijn nederlands...

Hier le 11 mai, c'était l'anniversaire de Fabienne, ma soeurette, mon amie, la première depuis que je vis en France, et grâce (ou à cause) de Fabienne, aujourd'hui je parle mieux le français que le néerlandais. Elle mérite que j'écrive rien qu'un post à son honneur, ça sera pour une prochaine fois car aujourd'hui il faut que je vous raconte ceci, le 12 mai est l'anniversaire de mes amis, Anne, Sebastien, et le petit Arnaud, fils de Kick et Minou. L'idée de parler de ça est venu car aujourd'hui un de mes copains "blogger", Twigtsenior, a mis une photo de sa femme en blog et depuis que je connais John et que je voyais des photos de sa chère et tendre je me suis toujours dis qu'elle ressemblait à Anne (voir 1ère photo au-dessus). Il fallait qu'aujourd'hui, l'anniversaire d'Anne, il mette sa photo sur son blog, je lui ai dit : coïncidence ou destin ? A vous de voir, en tout cas, je voulais rendre hommage à mes amis, Anne, tu est ma soeur, la femme de mon amant... (sauf qu'il m'a largué car je ronflais trop...) on en a fait des choses et ce n'est pas fini, je t'aime et merci d'être mon amie pour toujours.
Seb, on t'adore, les soirées Pizzas, foot, film, BBQ, fête et musique (quel DJ!!!), les rires et les pleurs, ma fille, ton fils, on est liés pour l'éternité et tant mieux, parrain, marraine, on sera toujours là pour eux.

And last but not least, Arnaud, bon anniversaire mon grand, tu sera un grand, ça se sent !!!

Als buitenlander in Frankrijk komen wonen...Si tu n'aimes pas la France tu la quittes...

Op aanvraag van Mike heb ik mezelf vanavond in een stukje politiek verdiept, moet toegeven dat ik even wat moest opzoeken want wist ook niet alles van dit wetsontwerp af maar heb geprobeerd het zo duidelijk mogelijk samen te vatten.

De Franse minister van Binnenlandse zaken, Nicolas Sarkozy, heeft 29 maart jl. een wetsontwerp ingediend betreffende de immigratie. Het gaat om de stroom van volksverhuizingen te beheersen. Na onderzoek, en vergeleken met de andere Europese landen, is gebleken dat 8 van de 9 personen om familiale redenen naar Frankrijk willen immigreren en maar 1 om économische redenen, dit wetsontwerp is om de boel weer in evenwicht te brengen.

Men komt niet Frankrijk meer binnen zonder een “long term” visa, zonder dit visa kan men geen “carte de séjour” (verblijfsvergunning) krijgen. Ook de automatische afgifte van een “carte de séjour” aan buitenlanders die reeds meer dan 10 jaar illegaal in Frankrijk zijn is afgeschaft. Als men voor de eerste keer in Frankrijk komt en zich daar wilt vestigen zal men een “ontvangst en integratie contract” moeten tekenen.
De buitenlander krijgt dan een opleiding over Franse burgerdeugd (zeg je dat zo, sorry ?) en een opleiding franse taal. Pas dan kan men op drie voorwaarden een “carte de séjour” krijgen, dwz, totaal respect voor de Franse Republiek en zijn principes, het effectieve respect en de principes, en een goede franse taalkennis.

Buitenlanders waarvan de personaliteit en het talent een voordeel zouden zijn voor de ontwikkeling en uitstraling van Frankrijk krijgen een “carte de séjour” wat 3 jaar geldig zal zijn.
Soepele verblijfsvergunningen voor studenten waar van het geboorteland hun project heeft goedgekeurd voor aankomst in Frankrijk.

Wat families betreft, een verblijfsvergunning kan aangevraagd worden, voor visites en langdurig verblijf van familie, pas na 18 maanden ipv 1 jaar voorheen, en de aanvrager moet aantonen dat hij/zij minstens het minimum loon verdient (en van werksalaris, niet van uitkeringen.)
Men kan pas een “carte de séjour”(verblijfsvergunning) krijgen na minimum 3 jaar getrouwd geweest te zijn met een fransman of Française, dit om de “gemak”huwelijken tegen te gaan.

Als buitenlandse in Frankrijk, al bijna 30 jaar, ben ik natuurlijk voor zover ingeburgerd dat ik het hier mee eens kan zijn, alhoewel ik zelf ook een carte de séjour heb, en moet die iedere tien jaar vernieuwen. De buitenlanders waar “men” last van heeft is in ieder land het zelfde, degene die van uitkeringen leven en illegaal de hele familie daar van mee laten profiteren, zelfs het geld naar hun geboorteland sturen want daar hebben ze ook nog tien vrouwen en 25 kinderen…, terwijl wij ons kapot werken om de "rode" pot van de “sécurité sociale” maar weer af te lossen.

Dit debat ga ik niet graag aan, maar zou het heerlijk vinden om eens een politicus te ontmoeten die zich aan z’n woord houdt na de verkiezingen. Er zouden een boel zaken kunnen veranderen zo, er is zeker iets aan te doen.

Als buitenlander hebben wij geen stemrecht in Frankrijk en daar ben ik het wel mee eens want ook dat zou een vreselijke zaak zijn dat zomaar iedereen na afgifte van een verblijfsvergunning mag gaan stemmen. Ze zouden het stemrecht kunnen geven na tien jaar (aangetoond) werk en belasting betaald te hebben want nogmaals, ik heb vandaag, na zo'n lange tijd trouwe woon en werk periode, toch wel iets te melden in die stemdoos.
Ook daar zijn ze mee bezig, het is ongelooflijk hoe druk ze het ineens hebben, een jaar voor de verkiezingen, lijkt wel of alles opzij geschoven wordt en alleen dat is nog maar belangrijk. Alle oude koeien worden uit sloten gehaald, en ze schieten op alles wat maar beweegt, iedereen heeft ineens fraude gepleegd, andere hebben illegale bankrekeningen in weet ik wat voor landen, (Chirac heeft 300 miljoen franse franken in Japan wordt er gezegd !) er worden anonieme brieven verstuurd met allerlei onthullingen, maar het land regeren, nee, daar hebben we even geen tijd voor. En de vakbonden en studenten maar staken !
Ze hebben het presidentschap al verminderd naar 5 jaar (van 7), dus nu is het nog maar 4 jaar regeren en 1 jaar voorbereiden (in Amerika is dat helemaal erg), ik vind het wel jammer, ik vond die 7 jaar niet zo gek, dan kan je tenminste echt iets veranderen in een land.


Dit is wat ik vanavond bij Mike schreef (als comment) : Het is te hopen dat Sarkozy er door komt anders krijgen we kwijlende Ségolène Royale, de socialiste die haar eigen man (François Hollande) aan het vertrappen is (en gelijk heeft ze, want diè man is toch een ***).
Chirac z'n tijd is voorbij, het is jammer dat het voor de Villepin zo moeilijk wordt gemaakt met allerlei rotklusjes zoals die vreselijke stakingen die we hadden (studenten) want de fransen vergeten dat deze man een uitstekende minister van buitenlandse zaken was op het moment dat Frankrijk, hij dus, "nee" tegen de oorlog van Irak zei !
Hij heeft dat vreselijk goed verdedigd indertijd en, nogmaals, jammer dat de fransen zo'n slecht geheugen hebben.
Ik kan me nog herinneren dat ik tegen mezelf zei dat ik dat een goede vent vond (niet alleen ziet hij er goed uit maar hij heeft wel charisma en vooral toen) Nu wordt hij als Premier zo'n beetje van de baan geschoven, misschien wordt Sarko nog wel Premier, het is niet te hopen, zou niet goed zijn juist voor de verkiezingen.

The paradox of our time in history.

A few months ago I send these words to some of my friends and family by email, I just couldn’t stop myself from putting them down again here on my blog.

George Carlin is a Grammy-winning American stand-up comedian,actor and author, noted especially for his irreverent attitude and his observations on language, psychology and religion along with many taboo subjects and these words are just so right, please take time to read it, or if you already had, read it again, you probably will remember how remarkable his thoughts are and so true !

The paradox of our time in history is that we have taller buildings but shorter tempers, wider freeways, but narrower viewpoints.
We spend more, but have less, we buy more, but enjoy less.
We have bigger houses and smaller families, more conveniences, but less time. We have more degrees but less sense, more knowledge, but less judgment, more experts, yet more problems, more medicine, but less wellness.

We drink too much, smoke too much, spend too recklessly, laugh too little, drive too fast, get too angry, stay up too late, get up too tired, read too little, watch TV too much, and pray too seldom.
We have multiplied our possessions, but reduced our values.
We talk too much, love too seldom, and hate too often.

We've learned how to make a living, but not a life. We've added years to life not life to years. We've been all the way to the moon and back, but have trouble crossing the street to meet a new neighbour.
We conquered outer space but not inner space. We've done larger things, but not better things.We've cleaned up the air, but polluted the soul, we’ve conquered the atom, but not our prejudice.
We write more, but learn less. We plan more, but accomplish less. We've learned to rush, but not to wait.
We build more computers to hold more information, to produce more copies than ever, but we communicate less and less.These are the times of fast foods and slow digestion, big men and small character, steep profits and shallow relationships.

These are the days of two incomes but more divorce, fancier houses, but broken homes. These are days of quick trips, disposable diapers, throwaway morality, one night stands, overweight bodies, and pills that do everything from cheer, to quiet, to kill.
It is a time when there is much in the showroom window and nothing in the stockroom. A time when technology can bring this letter to you, and a time when you can choose either to share this insight, or to just hit delete.

Remember, spend some time with your loved ones because they are not going to be around forever.
Remember, say a kind word to someone who looks up to you in awe, because that little person soon will grow up and leave your side.
Remember, to give a warm hug to the one next to you, because that is the only treasure you can give with your heart and it doesn't cost a cent.
Remember, to say, "I love you" to your partner and your loved ones, but most of all mean it. A kiss and an embrace will mend hurt when it comes from deep inside of you.
Remember to hold hands and cherish the moment forsomeday that person will not be there again.
Give time to love, give time to speak, and give time to share the precious thoughts in your mind.

AND ALWAYS REMEMBER: Life is not measured by the number of breaths we take, but by the moments that take our breath away.

Mr.Slowhand was in town !

De Europese tournee van Eric Clapton die morgen in Glasgow begint heeft een generale repetitie gehad in ons kleine « le Cannet », een buitenstadje van Cannes. 5.400 toeschouwers, waaronder wij, en vooral Bart, dit was z’n eerste concert, en ik denk dat hij de jongste was! De zittribunes waren al gauw bezet dus moesten we voor het toneel gaan staan, met Bart was dit natuurlijk een probleem maar van de brandweer mocht hij op een trap gaan zitten (als enige want iedereen werd daar weg gestuurd voor security) en hij heeft de avond ritmisch knikkebollend en drummend met z’n handen op de knieën doorgebracht. Een flinke gitaarles voor zo'n klein ventje, hij wil ook meteen dat we zijn gitaar weer opknappen, nieuwe snaren enzo dus naast de piano en drums wil hij zich in dit instrument verdiepen. Dat belooft !
De mythische gitarist heeft ons een “elektrische show” gegeven van nummers uit zijn nieuwe album “Back Home”, een nieuwe versie van “I shot the Sheriff”, een “After Midnight” heel soul, niet te vergeten “Layla”, en tussen door een verassende unplugged accoustique session samen met Doyle Bramhall en Derek Trucks, z’n twee co-gitaristen, met een paar geweldige Blues hits die alleen hij zo weet te brengen en waar je kippenvel van krijgt.
Eric Clapton staat nu op mijn lijstje van “de grote” die ik live heb mogen zien en het was zeker de moeite waard. Hij speelt op 1 avond wel met 12 verschillende gitaren die na iedere song verwisseld worden door meerdere “guitarguards”…
Wat mij echt op viel is dat deze man geen show geeft, nee, he plays music, that’s it, geen poespas, gewoon plezier hebben met muziek maken.
Mr.Slowhand mag voor mij nog lang doorgaan.

La tournée Européenne de Eric Clapton qui débutera à Glasgow demain a eu une répétition générale dans la petite ville du Cannet, juste à côté de Cannes. 5.400 Spectateurs, dont nous, et surtout Bart, son premier grand concert, je pense qu’il était le plus jeune.
Les tribunes assises se sont vite remplies ce qui nous emmenait à rester dans la fosse devant la scène mais les pompiers, très sympathiques, ont permis à Bart de s’asseoir sur des marches vers les tribunes pour être en hauteur (en raison de sécurité ceci était interdit pour les autres spectateurs). Bart a passé le reste de la soirée à bouger la tête en rythme et à jouer de la batterie avec ses mains sur ses genoux. Une sacrée leçon de guitare pour un petit bonhomme comme lui, il m'a déjà avoué qu'il souhaite que l'on lui réaccorde sa guitare, à côté du piano et de sa batterie il a envie de tenter la guitare maintenant. Ca promet !
Le guitariste mythique nous a fait un show très électrique, en jouant des morceaux de son nouvel album «Back Home», une nouvelle version de «I shot the sheriff», un «After midnight» très soul, et ne pas oublier «Layla», en passant par une session accoustique étonnante avec ses deux co-guitaristes Doyle Bramhall et Derek Trucks où ils nous on fait entendre du bon blues comme Eric Clapton en a le secret.
Il a dû changer de guitare au moins 12 fois dans la soirée, des guitares bien gardées par quelques gorilles…
Je peux enfin rajouter Eric Clapton à ma liste de « grands » que j’ai eu le plaisir de voir en concert. Ce qui m’a surtout frappé c’est sa façon de " juste» faire de la musique, pas de show, pas de costumes etc, non, on est là pour faire de la musique, et bien, Mr Slowhand, c’est réussi, et continuez longtemps à nous émerveiller !

Think before you speak.

In ancient Greece (469-399 BC) Socrates was widely lauded for his wisdom.
One day the great philosopher came upon an acquaintance who ran up to him excitedly and said: “Socrates, do you know what I just heard about one of your students?”
“Wait a moment,” Socrates replied, "Before you tell me I’d like you to pass a little test, it’s called the test of three.” “Three?” “That’s right,” Socrates continued, “Before you talk to me about my student let’s take a moment to test what you’re going to say. The first test is TRUTH. Have you made absolutely sure that what you are about to tell me is true?” “No,” said the man, “actually, I just heard it.”
“All right,” said Socrates, “so you don’t really know if it’s true or not. Now let’s try the second test, the test of GOODNESS. Is what you are about to tell me something good?” “No, on the contrary…”
“So,” Socrates continued, “you want to tell me something bad about him even though you’re not certain it’s true?”
The man shrugged, a little embarrassed. Socrates continued. “You may still pass through, because there is a third test – the filter of USEFULNESS. Is what you are about to tell me useful to me?” “No, not really.”
“Well,” concluded Socrates, “If what you want to tell me is neither True nor Good nor even Useful, then why do you want to tell me?” The man was defeated and ashamed.

This is the reason why Socrates was a great philosopher and held in such high esteem.

It also explains why he never found out that Plato was having an affair with his wife.

Who ???

Conversation between George W. Bush and Condoleeza Rice

George: Condi! Nice to see you. What's happening?
Condi: Sir, I have the report here about the new leader of China.
George: Great. Lay it on me.
Condi: Hu is the new leader of China.
George: That's what I want to know.
Condi: That's what I'm telling you.
George: That's what I'm asking you. Who is the new leader of China?
Condi: Yes.
George: I mean the fellow's name.
Condi: Hu.
George: The guy in China.
Condi: Hu.
George: The new leader of China.
Condi: Hu.
George: The Chinaman!
Condi: Hu is leading China.
George: Now whaddya' asking me for?
Condi: I'm telling you Hu is leading China.
George: Well, I'm asking you. Who is leading China?
Condi: That's the man's name.
George: That's who's name?
Condi: Yes.
George: Will you or will you not tell me the name of the new leader
of China?
Condi: Yes, sir.
George: Yassir? Yassir Arafat is in China? I thought he was in
the Middle East.
Condi: That's correct.
George: Then who is in China?
Condi: Yes, sir.
George: Yassir is in China?
Condi: No, sir.
George: Then who is?
Condi: Yes, sir.
George: Yassir?
Condi: No, sir.
George: Look, Condi. I need to know the name of the new leader of
China! Get me the Secretary General of the U.N. on the phone!
Condi: Kofi?
George: No, thanks.
Condi: You want Kofi?
George: No!
Condi: You don't want Kofi.
George: No! But now that you mention it, I could use a glass of
milk. And then get me the U.N.
Condi: Yes, sir.
George: Not Yassir! The guy at the U.N.
Condi: Kofi?
George: Milk! Will you please make the call?
Condi: And call who?
George: Who is the guy at the U.N?
Condi: Hu is the guy in China.
George: Will you stay out of China?!
Condi: Yes, sir!
George: And stay out of the Middle East! Just get me the guy at the
U.N.
Condi: Kofi.
George: All right! With cream and two sugars. Now get on the phone.
(Condi picks up the phone.)
Condi: Rice, here.
George: Rice? Good idea. And a couple of egg rolls, too. Maybe we should
send some to the guy in China. And the Middle East. Can you get Chinese
food in the Middle East?

Oops...

A blonde, wanting to earn some money, decided to hire herself out as a handyman-type and started canvassing a wealthy neighborhood. She went to the front door of the first house and asked the owner if he had any jobs for her to do."Well, you can paint my porch. How much will you charge?" The blonde said "How about 50 dollars?"The man agreed and told her that the paint and other materials that she might need were in the garage. The man's wife, inside the house, heard the conversation and said to her husband: "Does she realize that the porch goes all the way around the house?" The man replied, "She should, she was standing on it."A short time later, the blonde came to the door to collect her money. "You're finished already?" he asked. "Yes," the blonde answered," and had paint left over, so I gave it two coats." Impressed, the man reached in his pocket for the $50.
And by the way," the blonde added, "it's not a Porch, It's a Ferrari..."

Expats come and Expats go. We help them stay and enjoy !

It all starts with looking for a home, where to go, who to trust? Being an expat on the Côte d’Azur is like any other part of the world, it can be fun, and it can be a nightmare.
Being an expat myself for almost 30 years and with all the work and living experience on the Riviera it comforts me today to see that over 250 clients (in only 5 years) have given us the pleasure and trust of being part of our business.
Having a holiday home or living permanently in another country is always a big step to make and we could write a book already with all the problems people came up with or all the joy they have given us so far.
Language, communication problems, administration, authorities and other paperwork, are the first difficulties coming up. Once you’ve got through the house buying or renting, that means with or without the real estate agents, notaries, and other officials, and then things get started.
Electricity, water and phone subscriptions, only for the phone it takes 30 minutes with a lady of France Telecom, only French speaking of course, the expat knows what he wants, but does SHE understand him ?
The first holidays are planned, let’s go! Once arriving at the house, the garden is a real jungle, the pool is green, and the house is damp and cold, moist coming up the walls. It will take the expat a week to take control of all these matters, what do I say, a week, maybe even more since he has to make appointments with people that won’t come or are late, can he trust them, they say they will arrive between 9 and 12, so he waits and waits, can’t go to the beach with wife and children because he has to wait and wait and take care of all his “wow great, we have a holiday home” problems…
And this is just a little sample of what could happen to the expat. We try to prevent them from this, advise them, and help them through the difficulties that come up once being an expat.
Complete house maintenance while the expat is absent, garden and pool keeping, cleaning team, electricians, plumbers, checking the heating, painters, carpenters and so on, our address book is complete and we have never said “no” nor “I don’t know” to a client.
Even a baby-sit, buying a dog, find the English-speaking boat license instructor, having a complete Paella party for 70 people (organised in 3 days) with live-music and sangria, theatre tickets, a limousine with chauffeur and champagne, medical assistance (medical bed and night surveillance with nurses etc) organised within one day, complete pool construction, house renovation, garden creations, decorations, car registrations, we put up the heating in their houses before arrival, even fill up the fridge if they want to, airport-pick-up service, and our phone can ring during the night for emergencies, like leaks, alarm systems going off… name it, we’ve got it!
Every client gets a personal touch to his file, some are more demanding, but they are all treated the same way. Many of them become relatives, even friends, and as in life, they come and go but they won’t forget the relationship, the support and the helping hand we have.

Rich, sensual, intense, unique...

Girls, check this out, a new Nespresso commercial.

La France et ses départements

Besoin d'une carte de géographie des départements français peut-etre?

Pour ce faire, un petit cours de géographie s'impose: il s'agit d'abord de trouver une femme dans la Moselle et s'en faire une Allier. S'assurer qu'elle est Seine et bien Cher, voire Gironde, un beau petit Lot quoi ! Lorsque l'on sent son Eure venue, on commence par lui caresser le Haut-Rhin puis on redescend vers le Bas-Rhin. On contourne l'Aisne pour entrer dans la Creuse. Là, ça se Corse. On trouve quelque chose de Doubs. Ecoutez Savoie frémir...Essonne le glas de ses réticences ! Sans perdre le Nord, et pour gagner le Paris, on attend que çà Vienne et si on ne se débrouille pas comme Ain Manche, on peut entrer en Gard et y rester jusqu'à l'Aube. En Somme, il ne s'agit Pas-de-Calais et de ne pas s'endormir comme un Loire pour être un Hérauld et la faire rugir comme une l'Yonne.