Border Patrol Videogame

Pour gagner, tuez un maximum de clandestins mexicains ! Border Patrol Videogame...
Dit is wat ik vrijdag in de krant las, (ja zelfs in de Nice Matin) een internetvideogame uitgevonden door een stelletje psychopaten, racisten, het doel is om zoveel mogelijk Mexicanen dood te schieten die illegaal de U.S. grens binnen komen, in een woestijn van cactussen is de speler een Borderpatrol guard, compleet gewapend moet hij alles wat hij ziet dood schieten, zowel mannen,vrouwen als kinderen. Extra punten als je een zwangere vrouw schiet met twee kinderen, een drugdealer of een gewapende mexicaanse nationalist. Op deze website vindt je een reportage over dit schandalige spel.
Ik ben zowieso tegen agressieve videospelletjes en wij hebben tot nu toe echt geprobeerd de kinderen op te voeden met speelgoed en video’s van hun leeftijd, what’s the use, where is the fun van die afgrijselijke gewelddadige videogames, uit dit soort uitvindingen blijkt wel dat deze mensen nooit geprofiteerd hebben van hun jeugd met de juiste opvoeding, de juiste spelletjes, het zijn kinderen gebleven maar met agressieve grote mensen ideeën. Laat onze kinderen kinderen zijn, ze komen er gauw genoeg achter wat een harde realiteit er buiten heerst, dat hoeft niet gestimuleerd te worden met zulke afschuwelijkheid.


Je suis contre les jeux vidéos agressifs ou violents, jusqu'à maintenant nous avons toujours essayés de protéger nos enfants contre tous ça, ils jouent avec les jouets de leurs ages et ils regardent les films de leurs ages. Les inventeurs de ce genre de jeu vidéo démontrent bien que leur enfance a été pourrie, ils n'ont certainement pas eu l'éducation nécessaire, les jouets adaptés, et aujourd'hui ils restent des enfants mais avec les idées, plein d'agressivité, d'adultes. Laissons à nos enfants leurs enfance, ils rencontreront assez tôt la dure réalité de la vie extérieure, pas besoin de les stimuler avec de telles horreurs.

Daddy Daddy cool

Malgré mon histoire de hier je pense qu’il faut avouer que sans les enfants nous serions perdus, avant de vous les présenter (un de mes prochains histoires) je tenais à vous présenter l’homme de ma vie, mijn schat, mijn beest, mon Philippe avec sa patience d’ange, ses voitures, son rugby, ses bateaux, sa bière et ses cloppes…

Philippe se moque de moi avec mon blog mais je suis certaine que si je lui montre comment ça marche, il se lancera et un de ces jours il y aura une histoire du jour made by Flip !

Son rêve ? Faire le tour du monde en voilier avec son frère jumeau ! Je vous raconterai un jour ses exploits de marin.

Merci de me laisser le temps pour mon blog, je t'aime !

Why God Created Children

Wij hebben vandaag een uitstapje gemaakt naar familie in Port Grimaud, gezellig gelunched, kids weer verwend, komen niets te kort, dan rij je terug in de file (Saint Tropez is hell all year long !!!) en dan begint het... hoezo vervelende kinderen achterin ? Toen moest ik aan dit verhaaltje denken wat ik ooit van iemand kreeg :

To those of us who have children in our lives, whether they are our own, grandchildren, nieces, nephews, or students...here is something to make you chuckle.Whenever your children are out of control, you can take comfort from the thought that even God's omnipotence did not extend to His own children.After creating heaven and earth, God created Adam and Eve. And the first thing he said was "DON'T!""Don't eat the forbidden fruit." God said."Forbidden fruit? We have forbidden fruit? Hey Eve...we have forbidden fruit!!!!!"No Way!"Yes way!""Do NOT eat the fruit!" said God."Why""Because I am your Father and I said so!" God replied, wondering why he hadn't stopped creation after making the elephants. A few minutes later, God saw his children having an apple break and He was ticked!"Didn't I tell you not to eat the fruit?" God asked."Uh huh," Adam replied."Then why did you?" said the Father."I don't know," said Eve."She started it!" Adam said"Did not!""Did too!""DID NOT!"
Having had it with the two of them, God's punishment was that Adam and Eve should have children of their own. Thus the pattern was set and it has never changed.BUT THERE IS REASSURANCE IN THE STORY!If you have persistently and lovingly tried to give children wisdom and they haven't taken it, don't be hard on yourself. If God had trouble raising children, what makes you think it would be a piece of cake for you?
THINGS TO THINK ABOUT!
1. You spend the first two years of their life teaching them towalk and talk. Then you spend the next sixteen telling them to sit down andshut up.
2. Grandchildren are God's reward for not killing your ownchildren.
3. Mothers of teens now know why some animals eat their young.
4. Children seldom misquote you. In fact, they usually repeat wordfor word what you shouldn't have said.
5. The main purpose of holding children's parties is to remindyourself that there are children more awful than your own.
6. We childproofed our homes, but they are still getting in.
ADVICE FOR THE DAY: Be nice to your kids. They will choose yournursing home one day.
AND FINALLY: IF YOU HAVE A LOT OF TENSION AND YOU GET A HEADACHE,DO WHAT IT SAYS ON THE ASPIRIN BOTTLE: TAKE TWO ASPIRIN" AND "KEEP AWAY FROM CHILDREN"

Sien laat eens zien

TOON HERMANS - SIEN
(T. Hermans)
Ze heet geen Lola
Ze draagt geen stola
Maar wel een blauwe blouse met witte ruitjes
Woont in de polder
Ze slaapt op zolder
Daar doet ze alles op d'r boerenfluitjes
Ze is geboren
Daar bij het koren
Onder de sterren gaat ze wel eens wandelen
Ze heeft twee kleuren
Als bellefleuren
Ze geurt naar goudrenetten en amandelen
Ze geeft dat pure
Geen haute couture
Maar wat ze hebben moet dat heeft ze wel
Daarom daarom roept er elke vrijgezel
Die plattelandseMoet je zien dansen
Dan zwaait ze driftig met haar rooie lokken
Ze heeft dat warme
Een tikkie Carmen
En ook d'r heupen hebben dat barokke
Ze heeft dat robuuste
Dat zelfbewuuste
En in d'r armen is het eeuwig lente
Als ze je kust dan
Wees maar gerust man
Ze breekt je hart meteen in gruizelementen
Ze is niet exotisch
Ze is niet neurotisch
Maar wat ze hebben moet dat heeft ze wel
En daarom daarom roept er elke vrijgezel
Ze gaat niet tea-en
Ze kan niet skiën (nou ja...)
Maar mensenlief wat heeft ze een allure
D'r volle knieën
Zijn melodieën
Ze heeft d'r hele handel van nature
Ze heeft dat malse
Als ze gaat walsen
Dan gaat het mannenhart holderdebolder
Ze heeft dat verse
Van rooie kersen
Dat mooie hemellichaam uit de polder
Ze hoort potdorie
Bij Hollands Glorie
Wat ze hebben moet dat heeft ze wel
En daarom daarom roept er elke vrijgezel :

Sien laat eens zien Sien laat eens zien Sien laat eens zien hoe mooi je bent Sien laat eens zien Sien laat eens zien Sien laat eens zien hoe mooi Sien laat eens zien Laat eens zien Sien hoe mooi je bent Siene laat eens ziene Je bent mijn oogappel SienM'n oogappel Sien

Café Sisine

Aujourd’hui j’ai décidé de créer mon blog, je sais, je sais, je n’avais encore rien à faire, (merci Philippe) seulement ce blog va me permettre d’écrire chez moi, au lieu de délabrer les blogs de mes copains et ensuite à ceux-ci de commenter mes histoires.

A l’ouverture, en néerlandais, j’explique que le phénomène blog est énorme et que personnellement j’ai attrapé la maladie en écrivant des commentaires chez mon voisin Mike (écrivain de son état, son premier roman devrait, je dis bien « devrait », sortir en octobre, allez Mike, tu y es presque !)

J’essayerai de vous distraire avec mes histoires drôles (ou moins drôles), des photos, des anecdotes, des histoires inventées ou des histoires vraies. Il faut prendre mon blog pour le café du coin (et oui, chez moi on mange et on boit, c’est bien connu) où tout le monde se retrouve autour d’un verre, et où tout le monde à quelque chose à dire, on s’écoute et on discute, on s’intéresse et on s’aime.




Bienvenu dans mon « Café Sien laat ‘ns Sien », d’accord, ça se prononce : Sine et pas Sien, c’est une vieille chanson hollandaise (« Sien laat eens zien »), et qui veut dire, Sien montre nous… alors me voilà.

Café Sien laat 'ns Sien

Er zijn verschillende manieren om hier te beginnen, zal ik me voorstellen, nee, voor de lezers van deze blog hoeft dat niet, we houden het op familie, vrienden en kennissen die waarschijnlijk net als ik graag op internet klooien en die dan met toeval bij een leuk artikel, een blog of een website komen en gaan dan enthousiast mee doen met eventueel commentaar geven op de poststukken of informatie die ze lezen.

Natuurlijk moet ik er even bij vermelden dat ik met deze blogmania besmet ben door mijn “buum” Mike (http://helpikhebeenboekgeschreven.blogspot.com/). Het feit dat ik iedere dag bij hem in z’n dorpje (blog) kom, hij staat daar (dit schrijft Mike zelf) op een zeepkistje op z’n dorpsplein z’n verhaal te doen heb ik zo langzamerhand wel de smaak gekregen om zelf ook eens wat te vertellen, ik kan niet zijn commentarenkolom vol gooien met mijn gezeur, vandaar de titel “Sien laat’ns Sien”, ik zal jullie laten “sien” wat ik mee kan brengen in deze wereld van vandaag waar ieder toch steeds meer zin heeft om lekker uit te blazen en een wat relaxter leventje te leiden, dit wordt het “bruine café” van het dorp… We gaan hier gezellig borrelen, een hapje eten en kletsen over van alles (ja bij mij wordt er altijd gegeten en gedronken!)

Toen Mike en Karin mij vroegen waar mijn blog dan wel over zou gaan zei ik heel spontaan over van alles en nog wat, wat er in me op komt. Mike zegt dat ik grappen en grollen moet vertellen, moppen die ik dan ken of ontvang van weer anderen, maar ik heb echt zin om samen iets te delen, fijne gevoelens over iets, slechte momenten waar men toch ook over wil praten, en inderdaad, gekke dingen en foto’s, oudjes en nieuwtjes enzovoorts…

Via Mike ontmoette ik (op de web) John (http://twigtsenior.blogspot.com/) die verteld over “family, nostalgia and weird stuff”, nou dat vind ik wel goed klinken, ieder met z’n eigen blog in z’n eigen straatje en ik denk echt dat als je iedere dag of week iets schrijft, meestal is dat wat er ineens in je op komt, iets wat je hoort of gelezen hebt, als je er te lang over na moet denken wordt het te ingewikkeld…(en zoals ik laatst zei, het eerste waar je aan denkt moet je opschrijven, daarna is het niet meer waar…)

Dit was even een kleine introductie, ik zal niet iedere dag tijd hebben om een posstuk te schrijven maar zal proberen er iets leuks van te maken en hoop zeker dat ik een paar enthousiaste commentaargevers zal krijgen want dat vind ik eigenlijk het leukste van dit fenomeen, “blog” schrijven is leuk, maar het commentaar is vaak nog leuker !
Posstukken in het Frans of Engels zullen ook voorkomen, heb een paar hele goede vrienden (internationaal) die zeker hier willen komen kijken maar in het Nederlands zijn ze snel weg, kunnen jullie allemaal je talen een beetje opdoen, en ook reken ik op jullie toegeeflijkheid wat fouten betreft (m’n Nederlands is het slechtst!)

Ik denk genoeg gekletst te hebben over waarom, wanneer en hoe of wat, ik ga de bel laten luiden en het café “Sien laat’ns Sien” is geopend en het is hier gratis drinken !!!