31e Festival International du Cirque de Monte Carlo

Gisteravond waren wij weer van de partij. Ieder jaar gaan we naar Monaco voor het Festival du Cirque. Mijn moeder is een enorme circus fan, is lid van de AMAC, Association Monégasque des Amis du Cirque, en verblijft 5 dagen in Monaco om alle belangrijkste avonden en matinées (en de Gala-avond) mee te maken.

Op zaterdag halen wij dan Josée op en gaan samen naar Omoesje, die ons eerst tracteert op een diner in haar hotel, en van daar lopen we naar de fantastische circustent om dit spectakel, wat om acht uur begint en niet voor middernacht is afgelopen, volop mee te maken.

Princesse Stéphanie is tegenwoordig, na het overlijden van haar vader, de Presidente van dit Festival, is bij iedere voorstelling aanwezig, jammergenoeg te veel bodyguards en drukte om haar even goeiedag te zeggen, dikke vriendin van Bart, grote kinderliefhebber, een geweldige moeder, haar drie kinderen zijn er ook altijd.

Dit jaar, op deze zaterdagavond was het een feest van acrobaten, clowns, paarden, leeuwen en tijgers... en de "kanon-vrouw", een vrouw die vanuit een kanon zo'n 25 meter geschoten wordt, maakt een salto, en landt op een enorm luchtkussen in het midden van de piste. Als kleine kinderen genieten wij van iedere minuut, de feestelijke muziek houdt het ritme erin en voor je het weet is het weer voorbij.


Zo gaan wij ook ieder jaar, in de zomer, naar de nieuwe show van het "Arlette Grüss" circus, één van de beste circussen ter wereld. Arlette Grüss is vorig jaar overleden, het was een "grande dame du cirque" en mochten jullie ooit de gelegenheid krijgen naar dit circus te kunnen gaan moet je dat doen, je kijkt je ogen uit van de mooie nummers, de fantastische costuums en de bijbehorende muziek, een echt sprookje.


Tot volgend jaar, ik wil het niet missen.