Geen gezeik tijdens de wedstrijd !

Het fenomeen voetbal is ongelooflijk hoe fanatiek men kan zijn.
Gisterenavond was wederom een wedstrijd, en niet de minste, Frankrijk-Portugal, halve finale WK en ik had besloten om een stel vrienden over de vloer te halen om dit gezamenlijk te kijken.

Het zijn hele lieve vrienden want wij behoren nog tot de “oude TV” generatie, dwz geen grootbeeld, plasma etc, nee gewoon nog een goeie oude Sony TV die ondertussen toch al zo’n 23 jaar oud is (en het perfect doet). Het ging natuurlijk ook om de gezelligheid en ik had ’s middags een paar dingen klaar gemaakt voor een buffetje, vlees, kaas, salades, fruit, iedereen moest het maar uitzoeken.

Onder de ouderen (er waren ook 7 kinderen) waren 2 echtparen Nederlands, 1 Frans echtpaar en 1 mixed, haha, ja dat zijn wij! Zodra de wedstrijd begon werd er heel lief door twee van de Nederlandse vrouwen bordjes opgeschept:… “Nee, niet voor mij”, zei Philippe meteen, “dat zien we wel in de rust!” En het kon ook niet missen dat na de eerste helft de twee Fransen AAN TAFEL gingen zitten, het halve buffet werd opzij geschoven. Je kunt niet alles tegelijk, Franse principes, er is tijd om TV te kijken en tijd om te eten, ETEN DOE JE AAN TAFEL, niet uit je schoot !!! (“ja, Papa !”)

Mijn lieve buum had nog geen tijd om de aftrap te zien en kreeg een bordje voorgeschoven door z’n vrouwtje (wat lief hè), heeft dat wel op, maar was de kluts kwijt, kon zich niet concentreren op de wedstrijd, z’n pacemaker draaide als een dolle, nerveus met een scheef bord in z’n schoot, de garnalensalade gleed er bijna af, en brood snijden op je knieën dat lukt ook niet hè, nee brood moet je breken, niet snijden (lees jij de bijbel niet ?)
Hij is vast jaloers geweest toen hij zag dat Philippe en z’n franse vriendje het helemaal door hadden met het aan tafel te gaan zitten tijdens de rust dat hij er ook nog maar even bij ging en een tweede helft buffet deed (gelijk had i !)

Tijdens de wedstrijd werd er flink gekakeld en geschreeuwd en “geanalyseerd”, wij vrouwen snappen er de ballen niet van (volgens sommige…die zich hier wel zullen herkennen) en we moeten ook af en toe ons kop houden, je mag alleen maar over de wedstrijd praten hahaha, wat een fun, maar ik weet wel dat het voor mij een gezellig feestje blijft zo, want ook al waren het andere teams geweest dan Frankrijk dan ben je automatisch toch voor één van de teams en de spanning blijft erin!

Op naar de zondagavondfinale tegen Italië dus, we weten nog niet precies waar wij dit zullen zien, zondag overdag gaan wij naar een doop met een lunch enz, wordt een zware dag.
Ik ken iemand die in het vliegtuig zit op dat zelfde moment (“Hey, Captain, what’s the score ?”) maar ja, er zijn belangrijkere dingen in het leven dan een finale WKvoetbal (was het Nederland in de geweest dan piepte i waarschijnlijk anders.) Om hem te troosten zullen we maar zeggen dat dit ècht voor een goed “doel” is en ik hoop dat i zal scoren !

De kinderen hebben zich heerlijk vermaakt, film op papamama’s bed, playstation, fietsen, bomen klimmen, schommelen, buffet, ijs en het hoogtepunt van de avond, na de wedstrijd mochten ze gaan zwemmen bij de Buuf ! Vrouw van E had heel zoet allerlei kaarsjes aangedaan op het terras en daar gingen ze ! Wat is er nou lekkerder dan een “bain de minuit” ???

De rosé ging weer goed, vriend “Hoedi” had ook nog een flesje champagne meegebracht voor de overwinning, vrouw “Hoedi” allerlei lekkere taartjes, nou, zo kom je de avond wel door toch ? Oh wat gezellig, ET ZIDANE, IL A MARQUE !!!!