TOMMY

Dit is Tommy !

Tommy was mijn Airedale terrier die ik samen met mijn ex-echtgenoot had. Het was heel toevallig dat ik vandaag een kast open deed, en uit die kast viel een tas met een heleboel foto’s, en één foto gleed eruit op de grond… en dat was deze.
Waarom zo toevallig zal je zeggen, omdat vandaag mijn trouwdag was, en ik zou vandaag 20 jaar getrouwd zijn geweest… heel toevallig dus, en Tommy wilde mij daar even aan te helpen herinneren.

Tommy was een gekke hond, lief, speels, waaks, een echte vriend. Hij was de koning van Port Grimaud, iedereen kende hem, als ik met hem door het dorp liep (nooit aan de lijn) riep iedereen altijd “hé, Tommy”, en ik kon verder barsten !

Hij heeft het gepresteerd om een keer de boot te nemen van Port Grimaud naar Saint Tropez, daar aangekomen is hij netjes blijven zitten en terug naar Port Grimaud gevaren waar de kapitein mij belde of die hond van mij zelf terug naar huis zou komen of dat ik hem kwam halen….

Tommy ging ook altijd op de zijlboot van Philippe’s ouders (die kende ik toen ook al); hij ging vooraan liggen en kon uren naar het water kijken en de vissen tellen… Ook had hij wat met sterren en de maan, hij ging vaak ’s avond tegenover ons huis de trappen op van een 2 hoog gebouwtje en zat dan boven naar de sterren te koekeloeren tot dat ik hem riep. Zo noemde we hem vaak Baudelaire, een hele romantische hond !

Door het rondzwerven in het dorp heeft hij natuurlijk hier en daar wat vrouwtjes versierd en hij had ook een “zoon” die heel lief vaak met hem kwam spelen en het was het enige hondje wat ook ècht bij hem in de mand mocht slapen. Tommy zorgde echt voor dit beestje, bracht hem ook vaak terug naar huis, heel waaks.

Op vrijdagochtend, markt, heeft hij een keer bij de slagerskraam een hele italiaanse ham weggepikt ! Stel je voor, hij kwam daar gewoon mee naar huis, de slager rende er achter aan dus dat werd wel dokken voor dat been !
Tommy is met ons mee naar Cannes verhuisd, is daar ook nog wel eens per ongeluk op stap geweest (want dat was de echte stad, daar lieten we hem niet los natuurlijk maar hij is een keer ontsnapt toen de deur open stond en hij een kat zag...) heel Cannes ben ik huilend afgerend en gereden, na 4 uur belde een Mevrouw dat Tommy bij haar in de winkel lag, doodmoe, zocht naar water...
Ik ging vaak met hem wandelen in Mougins in de Valmasque of langs de bootjes van Port Canto, dat vond hij natuurlijk veel leuker…
Tommy overleed op 13 jarige leeftijd na een wereldleven, ik had er een boek over kunnen schrijven. Ik mis hem nog steeds…